Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.
Op 8 april was het weer tijd voor de jaarlijkse ‘Buitenlesdag’, georganiseerd door NME-centrum De Woudreus. Voor deze gelegenheid verruilde ik het klaslokaal voor het grasveld en gaf ik twee kunstlessen aan basisschoolleerlingen in de buitenlucht. Geen Digi-bord of stoeltjesrijen, maar madeliefjes, takken, nieuwsgierigheid en verbeelding.
Samen maakten we zelfportretten met wat de natuur ons aanreikte: blaadjes, takjes, steentjes en een hoop fantasie. Geen papier of potlood nodig – alleen aandacht en gevoel. We spraken over vorm en materiaal, over hoe een scheef takje nét iets kan zeggen, en hoe je met een stukje bast of een blad je eigen verhaal vertelt.
De les is voortgekomen uit mijn expositie ‘Zelfportretten in de natuurlijke reflectie’, die ik tijdens Pinksteren 2024 in het bos heb gepresenteerd. Ook daar draaide het om kijken: naar jezelf, en naar hoe de natuur je iets terugspiegelt. Niet om iets te bewaren, maar om even iets te beleven.
De portretten die de kinderen maakten gingen langzaam weer op in de omgeving, meegenomen met de wind – maar de verhalen, het kijken en het voelen bleven hangen.
🌿 Zelfportretten met natuurlijke materialen – een kunstles die ruimte maakt voor verwondering, aandacht en expressie.